Op een ochtend zijn Jacob, Eli, Roosje en hun kleine broertje Abraham verdwenen. Hun deur is dichtgeplakt met een papier met stempels erop. ‘Vannacht weggehaald’, zeggen de mensen in de straat. De ouders van Esther en Izaäk komen praten met de ouders van René. Niet lang daarna krijgen René en zijn buurjongen Henk van nummer 8 de steppen van de kinderen. ‘Die hebben we straks toch niet meer nodig’, zeggen de ouders van Ester en Izaäk, ‘en zo hebben jullie er nog wat aan.’
Op een woensdagavond rijdt een overvalwagen de straat in. Hij stopt bij nummer zeven. De moeder van Mimi viert die avond haar verjaardag. Als de visite al naar huis is hoort Mimi gestommel bij de buren. Voor het huis van de buren staat een vrachtwagen met een open laadbak. Over de laadbak is zeildoek gespannen met plastic raampjes erin. Esther, Izaäk en hun ouders worden er door Leidse politieagenten in geduwd. Net voordat ze in moet stappen roept Esther ‘Juffrouw Mimi, mogen we, als we terugkomen, weer met je mee naar school?’ Ze rijden de straat uit en komen nooit meer terug.
Uit de lesbrief basisonderwijs “De kinderen van de Tiboel Siegenbeekstraat”
Willen we het hier nog over hebben in tijden waarin het populisme hoogtij viert? Hoe verstandig is het om erover te beginnen als er in je klas jongeren zitten die ‘hun eigen oorlog’ in hun hoofd hebben? Vragen die je als docent geschiedenis of maatschappijleer liever niet in je eentje beantwoordt, maar ook niet uit de weg wilt gaan. Het Beraad Herdenking Jodenvervolging Leiden (BHJL) en Erfgoed Leiden en Omstreken (ELO) hebben daarom samen het initiatief genomen om een regionaal netwerk van docenten op te zetten rond het onderwijs over de Tweede Wereldoorlog in Leiden en omgeving en de Holocaust in het bijzonder. Een netwerk waarin docenten uit de regio meningen en ervaringen kunnen uitwisselen en waarin als dat nodig is concrete lessen ontwikkeld kunnen worden.
De eerste netwerkbijeenkomst heeft in juni 2017 plaats gevonden.
Language: English